„Bez Pestki” – gra terapeutyczna

Opis

Autor: Beata Izdebska

W pudełku znajdziesz:

• 50 drewnianych tabliczek tekstowych
• w bawełnianym woreczku.

INSTRUKCJA
Spośród graczy należy wybrać przewodnika (opiekuna gry)
Uczestnicy gry BEZ PESTKI wybierają z worka hasło i pokazują pozostałym graczom, następnie, według uznania, rozwijają temat zasygnalizowany przez hasło. Odpowiedź może być krótka, zawierająca się w jednym zdaniu lub dłuższa, będąca opowieścią na temat wyciągniętego hasła. Przewodnik może poprosić o skrócenie wypowiedzi, ale nie może zadawać pytań pomocniczych. Przewodnik może także zapytać, czy kontynuować grę, jeśli uczestnik milczy po krótkiej odpowiedzi. Jeśli temat wymaga dłuższej wypowiedzi lub omówienia go w sposób szczegółowy, można wybrać jedną osobę spośród uczestników i w innym pomieszczeniu kontynuować rozmowę w mniejszym gronie. Jeśli jest potrzeba rozszerzenia tematu w trakcie gry, zainteresowani wychodzą, a pozostali uczestnicy grają dalej. Temat można również kontynuować po zakończeniu gry.
Na zakończenie przewodnik dziękuje wszystkim graczom i zachęca do podziękowań innym za zaufanie.

Dlaczego BEZ PESTKI?
Podczas gry uwalniamy się z wielu emocji i ”pestek”, które tkwią w nas jak pestka w wiśni. Niewiele potrzeba, aby ją usunąć i cieszyć się smakiem życia. Jest wiele tematów, które latami pozostawiamy w swoich sercach i które urastają czasami do wielkich problemów. Podczas  gry może się okazać, że inni uczestnicy mogą nam pomóc w ich rozwiązaniu. Gra pozwala szczególnie dzieciom i młodzież odkrywać swoje ”pestki”, które na co dzień bywają przez dorosłych niedostrzegane.

OPINIA

Gra BEZ PESTKI jest wspaniałym i ciekawie przemyślanym narzędziem terapeutyczno – rozwojowym, które może zostać wykorzystane zarówno rodzinnie jak i podczas indywidualnej pracy z klientem oraz w trakcie prowadzenia warsztatów i zajęć grupowych.

Może pomóc w integracji zespołu i budowaniu relacji na wczesnych etapach pracy grupowej, ale również służy pogłębianiu więzi i wspiera rozwój komunikacji, zarówno intrapsychicznej, jak i interpersonalnej. To sprawia, że może pomóc w zwiększaniu samoświadomości i samowiedzy, pozwala rozwijać poczucie własnej tożsamości i wyjątkowości, ale też dotyka spraw moralnych i związanych z ważnymi dla danej jednostki wartościami. Będzie też wspierać pogłębianie relacji z innymi uczestnikami gry. Formuła oparta na losowanych początkach zdań jest na tyle nienachalna i mało intruzywna, że każdy uczestnik gry może sam zadecydować, na ile chce się odsłonić,  udzielając odpowiedzi. Jednocześnie jednak w trakcie trwania rozgrywki, przyzwyczajając się do tej formuły, będzie prawdopodobnie coraz bardziej szczery i rozluźniony. Na dodatek każdy początek zdania można dokończyć na wiele sposobów, nie jest to więc gra, która szybko się uczestnikom znudzi i będzie ją trzeba zastąpić inną.

Studio Psychologiczne
Joanna Węglarz